Τα διδάγματα της Φουκουσίμα και το Σουσάκι

Το πρόσφατο ατύχημα στο πυρηνικό εργοστάσιο της Φουκουσίμα στην Ιαπωνία, μας γέννησε μια σειρά από ερωτήματα και προκάλεσε ανάλογα συμπεράσματα σχετικά με τις επιπτώσεις που μπορούν να έχουν τέτοιας -ή παρόμοιας μορφής ατυχήματα.

1) Γιατί άραγε χτίστηκαν τα πυρηνικά εργοστάσια από τη μεριά του Ωκεανού, όπου βρίσκεται το τεκτονικό ρήγμα και όχι από την δυτική πλευρά, όπου δεν υπάρχει κίνδυνος τσουνάμι; Γιατί χτίστηκαν τόσο κοντά στη θάλασσα; Μήπως γιατί έτσι υπαγόρευσαν τα ιδιωτικά συμφέροντα που διαχειρίζονται εγκαταστάσεις δημόσιας ωφέλειας; Αυτή είναι λοιπόν η πολυδιαφημισμένη «αποτελεσματικότητα» του ιδιωτικού τομέα, που πλασάρουν και στη χώρα μας οι σοσιαλιστές ντίλερ του νεο-φιλελευθερισμού ;

2) Και ενώ νομίζαμε πως το «πέπλο ενημέρωσης» εξαφανίστηκε μαζί με το… «σιδηρούν παραπέτασμα», ανακαλύψαμε πως το "φίλτρο πληροφόρησης" είναι πολύ μεγαλύτερο σε καθεστώς υπαρκτού καπιταλισμού!
Εξευτελίστηκε σχεδόν συλλήβδην η επιστημονική κοινότητα, που ψέλλιζε ασυναρτησίες. Η πιο «επιστημονική» άποψη, που ακουγόταν για δύο ημέρες, ήταν πως «από τον υποσταθμό 3 βγαίνει ΜΑΥΡΟΣ ΚΑΠΝΟΣ!!» Αυτό φυσικά μπορούσε να μας το πει και ένα παιδάκι του νηπιαγωγείου, αλλά είναι πολύ «διαφορετικό» όταν το λέει ένας πυρηνικός διδάκτωρ!!!
Επίσης στη αρχή διαβεβαίωναν πως δεν υπάρχει κίνδυνος για τον πληθυσμό, αλλά μετά μάθαμε πως σε ακτίνα 300 χιλιομέτρων οι κάτοικοι δεν πρέπει να τρώνε ούτε να πίνουν τίποτα…
Η Επιστήμη στα χέρια του Κεφαλαίου είναι επικίνδυνη για την ανθρωπότητα.

3) Ερχόμενοι στα δικά μας, στο Σουσάκι Κορινθίας, που κάποιοι πολιτικοί και ιδιώτες με την κλασική «υπευθυνότητα» που τους διακρίνει, αποφάσισαν -σε παγκόσμια πρωτοτυπία- πάνω σε ένα ηφαίστειο, πάνω στο κύμα, στην δεύτερη πιο σεισμογενή περιοχή της Ευρώπης, να βάλουν διυλιστήρια και τώρα να προσθέσουν αποθήκες δεκάδων χιλιάδων τόνων χημικών.
Με δεδομένη την ανύπαρκτη υποδομή της άτυπης Βιομηχανικής Περιοχής και της διαφοράς στο επίπεδο ελέγχου που προφανώς υπάρχει μεταξύ Ελλάδας και Ιαπωνίας, μπορεί κάποιος να φανταστεί το τι έχει να γίνει αν επιβεβαιωθούν εκείνες οι γεωλογικές μελέτες που προβλέπουν ηφαιστειακή έκρηξη ανά πάσα στιγμή μέσα στα επόμενα 150 χρόνια, στο λεγόμενο «τόξο του Αιγαίου» (του οποίου η βόρεια άκρη είναι το ηφαίστειο του Σουσακίου);
Τι έχει να γίνει, αν μεταξύ των συνεπειών ενός ενδεχόμενου σεισμού, πρέπει οι κάτοικοι της περιοχής να αντιμετωπίσουν και ένα φονικό νέφος;

Η Φουκουσίμα και τα δεινά των κατοίκων της ευρύτερης περιοχής, θα έπρεπε να διδάξουν τους κατ ευφημισμό «υπεύθυνους» του τόπου μας.
Προφανώς όμως στην Ελλάδα όπως και στην Ιαπωνία, παραμένουν τα Κέρδη πάνω από τον Άνθρωπο και αυτό ακριβώς, είναι το πιο δραματικό συμπέρασμα που αβίαστα βγαίνει.