Αναστάσιος Κάβουρας: Άρχισε η δράση με μάχες. Μάχες ολομέτωπες, σκληρές, νικηφόρες.

Μια ομιλία με αναφορές στα γεγονότα που διαδραματίστηκαν πριν 71 χρόνια, αλλά που επεκτείνεται ως το Ελληνικό σήμερα. 

Το κείμενο του κ. Κάβουρα δεν κατέστη δυνατό να ακουστεί επαρκώς κατά τη διάρκεια της τιμητικής εκδήλωσης της Κυριακής 22 Φεβρουαρίου 2015 στις Βίγλες. Πάραυτα μπορείτε να το διαβάσετε αυτούσιο παρακάτω:

Το έπος του 1940 γράφτηκε με ένδοξες σελίδες στην Ιστορία μας. Τα Ελληνικά στρατεύματα αμύνθηκαν  ηρωικά κατά της Ναζιστικής Γερμανίας και της Φασιστικής Ιταλίας. Έκαναν το χρέος τους προς την πατρίδα.

Όμως , παρά τις θυσίες το αγαθό της Ελευθερίας είχε απολεσθεί. Η Ελλάδα υποτάχθηκε.

Τέλη Απριλίου του 1941 , οι κατακτητές Γερμανοί και Ιταλοί κατέλαβαν και εγκαταστάθηκαν με ισχυρές δυνάμεις σε όλη την Πελοπόννησο.

Η Μεγαλόπολη απέκτησε διπλή κατοχή.

Οι εισβολείς , όταν μπήκαν στη πόλη μας την βρήκαν έρημη.
Ωστόσο , στη κεντρική πλατεία 6  συμπολίτες μας υποδέχθηκαν τους κατακτητές με δάφνες και λουλούδια. Δεν αντιλήφθηκαν ότι  κάποιοι τους κοιτούσαν. Πίσω από τις μάντρες μικρά παιδιά τους είδαν να αγκαλιάζουν τον κατακτητή και να δηλώνουν υποταγή.
74 χρόνια μετά , η τιμωρία της Ιστορίας είναι ότι ακόμα τα ονόματά των 6 μνημονεύονται ως δοσίλογοι Εθνοπροδότες.

Κατοχή. Ο λαός υποφέρει από πείνα, κακουχίες, εκτελέσεις, φυλακίσεις, σφαγιασμούς. Μεγάλος ο αγώνας για επιβίωση , αλλά και παλλαϊκή η συμμετοχή στον Απελευθερωτικό αγώνα.

Η Αντίσταση του λαού 

ξεκινά 

από την πρώτη ημέρα.

Όλοι ενωμένοι αγωνίζονται ηρωικά , εκτός εκείνων των ολίγων που συνεργάστηκαν με τον κατακτητή και στράφηκαν κατά της πατρίδας. Ήταν οι Ταγματασφαλίτες.

Η Αρκαδία έχει παράδοση και παρουσία σε όλους τους Απελευθερωτικούς αγώνες. Τα ψηλά της βουνά από το 1941 γίνονται καταφύγιο κυνηγημένων και ανυπότακτων μικρών αντάρτικων ομάδων. Στο Μαίναλο, στον Πάρνωνα και στον Ταύγετο τα πρώτα Αντάρτικα τμήματα είναι του Λεβεντάκη, του Κονταλώνη, του Κερκεμέζου, του Μαυρόγιαννη, του Ταλαγάνη.

Στη Μεγαλόπολη , στη δική μας μνήμη έρχονται οι μορφές και τα κατορθώματα των αγωνιστών Κόντου και Τρεμπέλα , που όμως προδόθηκαν και κρεμάστηκαν στο πεύκο της κεντρικής μας πλατείας , αλλά και οι αγώνες πολλών άλλων συμπατριωτών μας που θυσιάστηκαν για τα ιδανικά του έθνους και της πατρίδας.

Από το 1941 το ΕΑΜ, το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο, οργανώνει τις κοινωνίες των πόλεων και της υπαίθρου. Ταυτόχρονα κρατά υψηλό το φρόνημα και προετοιμάζει τα ένοπλα τμήματα για την τελική μάχη.
Το 42 και το 43 , η ανάσα των ανταρτών δεν αφήνει τους κατακτητές να ξεμυτούν από τις πόλεις ειμή μόνο με ισχυρές δυνάμεις.

Το φθινόπωρο του 43 , καλούνται οι ΕΑΜίτες να συμμετέχουν μαζικά σε ένοπλα τμήματα. Στην Αρκαδία ιδρύεται το 11ο Σύνταγμα του ΕΛΑΣ με έδρα το Μαίναλο. Όλοι πλέον γνωρίζουν ότι θα επακολουθήσει σφοδρή και μετωπική σύγκρουση με τον εχθρό.

Και έτσι έγινε. 
Άρχισε η δράση με μάχες. 
Μάχες ολομέτωπες  , σκληρές , νικηφόρες.

Στις 23 Φεβρουαρίου του 1944 , πριν 71 χρόνια , σε ενέδρα στις Βίγλες Μεγαλόπολης, η ομάδα του Γιώργη Κερκεμέζου χτυπά Γερμανική φάλαγγα. Η μάχη διαρκεί μισή ώρα. Η επιχείρηση στέφθηκε από απόλυτη επιτυχία αφήνοντας στο πεδίο 20  Γερμανούς νεκρούς , ανάμεσά τους 6 Αξιωματικοί. Οι αντάρτες χωρίς απώλειες φεύγουν , αποσπώντας πολεμικό υλικό, απαραίτητο για την ενίσχυσή τους.

Την επομένη , από τις φυλακές της Τρίπολης και της Καλαμάτας οι Γερμανοί παίρνουν 214 Έλληνες κρατούμενους τους πηγαίνουν στο ίδιο σημείο της μάχης , στις Βίγλες , και με οπλοπολυβόλα τους εκτελούν. Ρίχνουν και τις χαριστικές βολές. Δύο Έλληνες γλυτώνουν θαμμένοι και τραυματισμένοι κάτω από τους άλλους. Διαφεύγουν μέσα από την ρεματιά. Περιέγραφαν αργότερα τα φρικιαστικά γεγονότα. Είχαν την τύχη μαζί τους όπως έλεγαν και γλύτωσαν.

Από τα διπλανά χωριά , οι Γερμανοί επιστρατεύουν άντρες για την ταφή των νεκρών. Γερόντοι κατά το πλείστον γιατί οι νέοι έφυγαν στα γύρω βουνά.

Οι εικόνες φρικιαστικές. Οι χωρικοί , τους 15 Μεγαλοπολίτες τους έθαψαν ξεχωριστά. Τους υπόλοιπους όλους μαζί σε ένα λάκκο.

Οι Γερμανοί αποχωρούν , με τους χωρικούς να φοβούνται μήπως και αυτούς τους εκτελέσουν. Η λύτρωση ήρθε στο τέλος όταν ένας διερμηνέας τους φώναξε να γυρίσουν στα σπίτια τους.

Το δράμα είχε ολοκληρωθεί.

Ο αγώνας μέχρι την απελευθέρωση γράφτηκε με θυσίες και αίμα. Ολοκαυτώματα παντού. Αναφέρω μερικές από τις μαρτυρικές πόλεις: Καλάβρυτα, Κοκκινιά, Δίστομο Φωκίδας, Δοξάτο Δράμας, Κάνδαμος Χανίων, το Μονοδέντρι Σπάρτης, αλλά και τα δικά μας Βλαχέρνα και Κοσμάς Αρκαδίας.
Οι θηριωδίες δεν πτοούν το φρόνημα των Ελλήνων , ακόμη και όταν για κάθε Γερμανό στρατιώτη  εκτελούνται 10 Έλληνες ως αντίποινα.

Ο λαϊκός ποιητής υμνεί θαυμάσια το μεγαλείο της ψυχής και δίνει το μήνυμα στη σημερινή γενιά.

Είπες , πως χάνεται ο μίτος της Ιστορίας σαν ξεχαστεί.

Όχι! Είναι ολόρθη και ζωντανή η μνήμη σαν λαξευτεί

με χέρι που στον αγώνα δεν λύγισε.

Βγάζει φτερά, μυθικά ιστορείται από τα παιδιά στις πλατείες.

Και υψώνονται οι γροθιές , σε τείχη αδιαπέραστα δικά μας.

Είπες , πως πεθαίνουν τα πουλιά μακριά από τις φωλιές τους.

Όχι! Είναι πολλές οι αντιστάσεις και τα νύχια δυνατά

σαν βρεθούν γαντζωμένα πάνω στις πολιτείες του αύριο.

Συντρίβονται οι πλάνοι , οικοδομείται ελεύθερα το πνεύμα,

κι αλλάζουν σιγά - σιγά τον κόσμο.

Βίγλες , θυσιαστήριο Ελευθερίας! Δεν ξεχνάμε ! 

Είναι μνήμη , είναι χρέος και κληροδοτούμε στις επόμενες γενιές την Ιστορία , τις Αξίες και τα ιδανικά της φυλής μας.

Σήμερα , ζούμε σε συνθήκες Εθνικής , Ηθικής , Κοινωνικής και Οικονομικής κρίσης . Δεν ξεχνάμε !!! Οι πολιτικές της λιτότητας που μας επέβαλαν μας οδήγησαν σε μια ισοπεδωτική φτωχοποίηση.

Ο δικός μας σπαραγμός είναι η πείνα των παιδιών.

Είναι οι άστεγοι στους δρόμους.

Είναι οι κατασχέσεις σπιτιών και οι θάνατοι από μαγκάλια

Είναι η φτώχεια.

Είναι οι άνεργοι που γυρίζουν στους δρόμους ή κλείνονται σε σπίτια με γερμένα τα παντζούρια.

Είναι οι αυτοκτονίες συνανθρώπων.

Είναι τα παιδιά μας που τα σπουδάσαμε και φεύγουν μετανάστες στη ξενιτιά.

Είναι , που οι συνάνθρωποί μας νοσούν και δεν έχουν πρόσβαση σε γιατρούς και φάρμακα.

Είναι η εξαθλίωση και η ταπείνωση των αδυνάτων.

Ας συμπορευθούμε με τους αγωνιστές του σήμερα  για μια ανάσα και ελπίδα Αξιοπρέπειας !!

Ως Έλληνες έχουμε καθήκον να στηρίξουμε την Ελληνική Κυβέρνηση , που πρόσφατα η λαϊκή βούληση και εντολή ανέδειξε , και με κοινό μέτωπο Αντίστασης να διεκδικήσουμε μια νέα πορεία , δίχως μνημόνια και εξαρτήσεις.

Αλλά , και η Ελληνική κυβέρνηση οφείλει , να τηρήσει αυτά που δεσμεύτηκε και να στηρίξει άμεσα , τους Έλληνες που έχουν πληγεί περισσότερο και αντιμετωπίζουν προβλήματα επιβίωσης.

Ξέρουμε ότι πρέπει να ακολουθήσουν και άλλες νίκες , που έχει ανάγκη η ζωή μας

Έχουμε ευθύνη να πορευθούμε ενωμένοι , γνωρίζοντας ότι τίποτα δεν θα μας χαρισθεί.
Να αγωνιστούμε σκληρά και επίμονα , για να δικαιωθεί ο μεγάλος σημερινός πολιτικός και κοινωνικός αγώνας για ένα καλύτερο αύριο με δικαιοσύνη , ίσες ευκαιρίες και Αξιοπρέπεια

Οδηγός μας το δημοκρατικό μας καθήκον.
Πυξίδα μας η ιστορία και οι αγώνες του λαού μας.
Δύναμή μας η αδιαπραγμάτευτη λαϊκή κυριαρχία.