Ένας από τους μεγάλους φόβους των γονιών της Μεγαλόπολης, και όχι μόνο,
είναι η ασφάλεια των παιδιών τους, όταν μετακινούνται στους δρόμους της πόλης.
Όταν δε, ο δρόμος είναι η 212 Εκτελεσθέντων (κοινώς Τριπόλεως)
ο δρόμος δηλαδή που κατ' ευφημισμό θεωρείται η εθνική οδός Μεγαλόπολης-Τρίπολης
τότε οι φόβοι γίνονται εφιάλτες!
1. Σε αυτόν τον δρόμο κινούνται καθημερινά εκατοντάδες Μεγαλοπολιτάκια
με ποδήλατα ή με τα πόδια, για να φτάσουν στην πόλη.
2. Ταυτόχρονα στον δρόμο, καθότι εθνική οδός, διέρχονται χιλιάδες οχήματα
και πολλά από αυτά μεγάλα, μαζί βεβαίως με πεζούς και ποδήλατα
λόγω των παρακείμενων οικισμών που εξυπηρετούνται στην Μεγαλόπολη.
2. Ο δρόμος δεν διαθέτει ούτε στοιχειωδώς πεζοδρόμια.
3. Για ποδηλατοδρόμους, μοιάζει με ανέκδοτο....
4. Για διαβάσεις, διαζώματα, άσε μη μιλάς.....
Ο απολογισμός μέχρι σήμερα τραγικός.
Δεκάδες ατυχήματα, μέχρι και ανθρώπινες ζωές χαμένες.
Οι επεμβάσεις-λύσεις μέχρι σήμερα ανύπαρκτες.
Ο δεδομένος δρόμος λοιπόν, καταλήγει στην είσοδο του 1ου δημοτικού σχολείου Μεγαλόπολης.
Εκεί προχθές ένα παιδάκι χτυπήθηκε από διερχόμενο αυτοκίνητο,
ευτυχώς όχι σοβαρά και νοσηλεύεται.
1.Κάποτε υπήρχε σχολικός τροχονόμος, τώρα σιωπή...
2. Κάποιες μέρες παρίσταται τροχονόμος - αστυνομικός,
στην είσοδο του σχολείου, προχθές όχι...
3.Τι πρέπει να γίνει για να δοθεί λύση σ'αυτό το έγκλημα?
4.Που είναι οι τοπικοί άρχοντες?
5. Που είναι οι σύλλογοι και οι φορείς?
5. Που είμαστε όλοι, αφού βλέπουμε πλήρη αδιαφορία,
δεν πρέπει να δράσουμε, να απαιτήσουμε λύση
εδώ και τώρα!!!
Εμάς δεν πρέπει να μας ενδιαφέρει ποιο κομμάτι του δρόμου
διαφεντεύει ο Δήμος Μεγαλόπολης
και ποιο κομμάτι η ΔΕΚΕ.
Εμείς πρέπει να διεκδικήσουμε να σταματήσει αυτό το έγκλημα
που λέγεται δρόμος - καρμανιόλα 212 Εκτελεσθέντων
από την αρχή μέχρι το τέλος της,
και πριν η τύχη και ο Θεός σταματήσουν να βοηθούν,
να γυρνάμε στα σπίτια μας γεροί εμείς και τα παιδιά μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε το σχόλιο σας και πατήστε "Δημοσίευση σχολίου" παρακάτω. Αν θέλετε να γυρίσετε πίσω στο blog ακολουθήστε τον σύνδεσμο.
<<Επιστροφή στο blog