Στό κατώφλι της Μεγάλης Εβδομάδας
Του Αρχιμ. Ιακώβου Κανάκη
Πρωτοσυγκέλλου Ιεράς Μητροπόλεως
Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως
Φθάσαμε καί πάλι φέτος πρό των θυρών της Μεγάλης Εβδομάδας. Τήν χρονιά όμως αυτή τά δεδομένα δέν είναι ίδια καί θα έλεγα ότι δέν μοιάζουν καθόλου μέ τά προηγούμενα χρόνια πού οι νεότεροι έχουμε ζήσει. Γιά νά τό πούμε απλά, πολλοί άνθρωποι γύρω μας δυσκολεύονται ή καλύτερα βρίσκονται στά όρια της φτώχειας. Οι επιχειρήσεις κλείνουν, στά αγαθά αὐξάνονται οι τιμές καί γενικότερα υπάρχει κατάσταση ασταθής καί αίσθημα ανασφάλειας. Από τήν άλλη, οι έμποροι προσπαθούν νά σταθούν όρθιοι κάνοντας εκπτώσεις επί των εκπτώσεων καί οι ξενοδόχοι ενοικιάζουν λέγοντας στίς τρείς διανυκτερεύσεις θά έχετε καί μία δώρο. Ζούμε κάπως μουδιασμένοι αφού η χώρα μας δυσκολεύεται γιά τά αναγκαία. Επίσης, έχουμε καί τούς ιστορικούς καί ιστοριοδίφες πού αγωνίζονται νά μας μάθουν επιτέλους πιά είναι η ιστορία μας καί νά αποδείξουν τό <ψέμα> πού κατά τήν γνώμη τους πιστεύαμε καί υπερασπιζόμασταν.
Εν τω μεταξύ τό πολιτιτικό σύστημα καταρέει καί ειδικότερα η εμπιστοσύνη στά πρόσωπα τῶν πολιτικών καί πιό γενικά σέ οτιδήποτε θυμίζει κρατικό φορέα. Ο κόσμος στούς δρόμους απεργεί καί διαδηλώνει, ο ἴδιος κόσμος παρατηρεῖ από τήν τηλεόραση πίνοντας καφέ ή μαγειρεύοντας τούς χιλιάδες άμαχους νεκρούς στή Λιβύη καί τόν όγκο τής ραδιενέργειας πού μολύνει απειλητικά τόν πλανήτη μας από τό τσουνάμι στήν Ιαπωνία. Αυτή είναι μέ δύο λόγια καί περιεκτικά η ζοφερή κατάσταση πού βιώνουμε σήμερα.
Καί όμως βρισκόμαστε στό κατώφλι τής Μεγάλης Εβδομάδας. Γιά μιά φορά ακόμα ο Χριστός θά ανέβει στόν Γολγοθά σηκώνοντας τόν σταυρό μας, τόν δικό μας σταυρό. Αυτή η εκούσια πράξη του θεανθρώπου νά σηκώσει τά λάθη καί τά πάθη μας δέν είχε συμβεί ποτέ στήν ιστορία της ανθρωπότητας. Ο Χριστός είναι αυτός πού θά βάψει καί φέτος τά βράχια του Γολγοθά μέ τό αίμα Του καί αυτό όχι φανταστικά ἀλλά πραγματικά, οντολογικά. Είναι ο Ίδιος πού μας χάρισε ένα μεγάλο δώρο, τό μεγαλύτερο, τήν ελευθερία καί εμείς είμαστε οι ίδιοι πού καπηλευτήκαμε τό πολύτιμο αυτό δώρο, κοινώς <βάλαμε τά χέρια μας καί βγάλαμε τά μάτια μας> !
Θά υποστούμε λοιπόν τίς συνέπειες του εγωισμού καί τής φιλαυτίας μας πού δέν είναι άλλες παρά φόβος, πόνος καί θάνατος. Αυτές, οἱ πληγές μας, μποροῦν νά θεραπευτούν άν βρεθούμε σέ μία ανοιχτή αγκαλιά, αυτή τού Εσταυρωμένου Χριστού πού δέν είναι τυχαίο ότι σταυρώθηκε μέ ανοιχτή τήν αγκαλία του. Μας περιμένει καί πάλι νά τόν συναντήσουμε ο καθένας μέ τόν τρόπο του, εντελώς μοναδικά καί προσωπικά. Μας περιμένει νά συνοδοιπορήσουμε μαζί Του στό θείο δράμα.
Η Ελλάδα μας περνάει δύσκολα αλλά μάλλον έτσι έπρεπε νά γίνει, δυστυχῶς. Θά φθάσουμε στά πιό χαμηλά αλλά θά ζήσουμε, θά ταλαιπωρηθοῦμε μέχρι τῶν εσχάτων αλλά θά ενωθούμε καί θά προχωρήσουμε. Έτσι κάναμε πάντα! Θά φθάσουμε μέχρι τόν Γολγοθά κρατώντας ο καθένας τόν δικό του σταυρό αλλά θά αναστηθούμε.
Ἡ αλήθεια είναι μία, μετά τό σταυρό καί τόν τάφο έρχεται η Ανάσταση!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε το σχόλιο σας και πατήστε "Δημοσίευση σχολίου" παρακάτω. Αν θέλετε να γυρίσετε πίσω στο blog ακολουθήστε τον σύνδεσμο.
<<Επιστροφή στο blog