Νικόλαος Δημήτρης : Τι συμβαίνει με τα απορρίμματα ;

Τι συμβαίνει λοιπόν με τα απορρίμματα; Τι προκάλεσε το αδιέξοδο; Γιατί κάθε  λίγο στοιβάζονται βουνά από σκουπίδια στην πόλη και τα χωριά του Δήμου; Γιατί χώροι προσωρινής διαχείρισης περιπλανώνται στον Άγιο Κωνσταντίνο, Άγιο Βασίλειο, Πέλαγος, Θάνα-Τζίβα, Δόριζα-Βαλτέτσι και ποιος ξέρει που αλλού, προκαλώντας την δίκαιη αγανάκτηση και τις αντιδράσεις των κατοίκων; Γιατί ο Δήμαρχος Τρίπολης αλλά και οι άλλοι Δήμαρχοι της Περι
φέρειας, ενώ γνωρίζουν πολύ καλά ότι με βάση τον Περιφερειακό Σχεδιασμό η μόνη αρμοδιότητα που έχουν είναι μόνο της αποκομιδής και της μεταφοράς των απορριμμάτων μέχρι τους σταθμούς μεταφόρτωσης, ψάχνουν για χώρους εγκατάστασης μονάδων «ολοκληρωμένης προσωρινής διαχείρισης»;

Οι απαντήσεις είναι απλές αρκεί να εφαρμόσουμε μια απλή υπόδειξη. «Αν θες να δεις τι δεν πάει καλά ακολούθα το χρήμα!»
Το αδιέξοδο  δημιουργήθηκε με στόχο δεχτούμε τον ιδιώτη-επιχειρηματικό όμιλο-στην διαχείριση των απορριμμάτων, να αποδεχθούμε το τεράστιο οικονομικό κόστος περίπου 150€ τον τόνο από 30€που ήταν μέχρι πρόσφατα, αλλά και το περιβαλλοντικό κόστος που θα επωμιστούμε από μια τέτοια διαχείριση.

Αφού ολοκληρώθηκε η πρώτη φάση και απομένει μόνο η υπογραφή της σύμβασης παραχώρησης της διαχείρισης των απορριμμάτων στην ΤΕΡΝΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ με ΣΔΙΤ, οι δυνάμεις της ΝΔ του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ, οι δήθεν ανεξάρτητοι, στους Δήμους και την Περιφέρεια, όλοι όσοι αποδέχονται την επιχειρηματική δραστηριότητα στον τομέα των απορριμμάτων σπεύδουν τώρα να υλοποιήσουν τους σχεδιασμούς της ΤΕΡΝΑ.

Όλοι μαζί και ο καθένας στον ρόλο του, δουλεύουν για την ΤΕΡΝΑ στην υπηρεσία της οποίας θα είναι οι δεματοποιητές, οι χώροι προσωρινής αποθήκευσης, οι σταθμοί μεταφόρτωσης, τα κέντρα διαλογής, οι κομποστοποιητές, που θα δημιουργήσουν μια ακόμα ανοιχτή χωματερή σαν αυτή στα Δίδυμα της Ερμιονίδας, όπου και αν εγκατασταθούν.

Οι χώροι της δήθεν προσωρινής ολοκληρωμένης διαχείρισης και οι πανάκριβες εγκαταστάσεις που θα πληρώσουν οι Δημότες θα πάνε προίκα στην ΤΕΡΝΑ. Δεν μπορούν να κοροϊδεύουν άλλο ούτε οι Δήμοι που ρίχνουν τις ευθύνες στην Περιφέρεια ούτε η Περιφέρεια, γιατί όλοι συμφωνούν και όλοι δουλεύουν για την ΤΕΡΝΑ.

Τρανή απόδειξη είναι ότι όλες οι παρατάξεις απέρριψαν την πρόταση της Λαϊκής συσπείρωσης στο Δημοτικό Συμβούλιο, με την οποία το Δημοτικό Συμβούλιο θα ζητούσε από την Περιφέρεια και την κυβέρνηση να μην υπογράψουν την σύμβαση με την ΤΕΡΝΑ.

Ήδη ο Δήμος Τρίπολης έχει πληρώσει και εξακολουθεί να πληρώνει τεράστια ποσά σε εργολάβους για την μεταφορά αλλά και την αποκομιδή των απορριμμάτων. Η «λυπητερή» για όλα αυτά θα μας έλθει σύντομα και θα είναι δυσβάσταχτη.

Αυτό που είναι σε εξέλιξη, είναι ότι το κράτος -ως συλλογικός καπιταλιστής- με τη συναίνεση περιφερειακής και τοπικής διοίκησης επιδιώκει με προνομιακούς όρους να μεταβιβάσει την διαχείριση των απορριμμάτων στο ιδιωτικό κεφάλαιο, να την ιδιωτικοποιήσει.
Βλέπουμε τις Δημοτικές Αρχές, την σημερινή και τις προηγούμενες, ότι κάνουν αποσπασματικά μελέτες και προτάσεις για τη χωροθέτηση ή για τη μεθοδολογία ενώ αποφεύγουν την οποιαδήποτε αναφορά και συζήτηση στο θέμα του φορέα διαχείρισης και χρηματοδότησης, αφήνοντας να εννοηθεί ότι θεωρούν δεδομένη και αναμφισβήτητη την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων.

Το ίδιο ισχύει και για όλες τις υπόλοιπες-πλην Λαϊκής Συσπείρωσης- παρατάξεις στο Δημοτικό Συμβούλιο Τρίπολης. Η παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ μάλιστα, πέρα από το ότι αποδέχεται ιδιώτες στην διαχείριση, ιδρύει με στελέχη της  επιχειρήσεις σε διάφορους Δήμους σχετικές με το αντικείμενο.
Όλα τα παραπάνω επιβεβαιώνουν τη μεθόδευση επιβολής λύσεων που ανεξέλεγκτα δεν θα σέβονται ούτε τον άνθρωπο, ούτε το περιβάλλον, ούτε τις τοπικές κοινωνίες, ούτε τη χωροθέτηση εγκαταστάσεων και την επιλογή μεθόδων διαχείρισης με επιστημονικά κριτήρια. Ένα μόνο στόχο έχουν αυτοί οι σχεδιασμοί: Ασύδοτη κερδοφορία των επενδυτών είτε με νόμιμη είτε με παράνομη κλοπή.

Υπάρχει όμως φιλολαϊκή οικονομικά και περιβαλλοντικά λύση;

Το ΚΚΕ και η «Λαϊκή Συσπείρωση» έχουν διαφορετική θέση και αντίληψη για τη διαχείριση των απορριμμάτων, όπως και για τα νερά, την Ενέργεια, τις χρήσεις γης, την εργατική και αγροτική πολιτική, τις κοινωνικές δομές κ.ά

Η ίδια η ιστορική εξέλιξη, ο καπιταλιστικός τρόπος ανάπτυξης, μας δείχνει ότι η ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών προϋποθέτει την κατάργηση του συγκεκριμένου δρόμου ανάπτυξης με γνώμονα το κέρδος. Όπως και στα άλλα προβλήματα του λαού, έτσι και λύση στο πρόβλημα της ορθολογικής διαχείρισης των αποβλήτων, ολοκληρωμένη και μακρόπνοη, με σεβασμό στο περιβάλλον, στην Υγεία, στους φυσικούς πόρους, στο λαϊκό εισόδημα, μόνο στο πλαίσιο ενός άλλου δρόμου ανάπτυξης με λαϊκή εξουσία και οικονομία μπορεί να εξασφαλιστεί. Θα οξύνεται ως πρόβλημα όσο δεν λύνεται προς όφελος των λαϊκών συμφερόντων το ζήτημα ιδιοκτησίας και χρήσεων γης. Άρα, προϋπόθεση για την επίτευξη του παραπάνω σκοπού είναι η κοινωνικοποίηση των μεγάλων εταιρειών στη διαχείριση των απορριμμάτων, στις μεταφορές, στην Ενέργεια, στις κατασκευές, στις τηλεπικοινωνίες, στο εξωτερικό εμπόριο και στο χονδρεμπόριο, στις τράπεζες. Προϋποθέτει, την κοινωνική κρατική ιδιοκτησία στα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, στη γη, στις πρώτες ύλες και στις πηγές ενέργειας, στα έργα υποδομής.

Η πρόταση της Λαϊκής Συσπείρωσης για τη διαχείριση των απορριμμάτων αποτελεί πλέον μονόδρομο. Τα λαϊκά στρώματα της Περιφέρειας Πελοποννήσου πρέπει να σταματήσουν το έγκλημα που συντελείται σε βάρος της υγείας και της τσέπης του λαού. Να διεκδικήσουν να μην υπογραφεί η σύμβαση ΣΔΙΤ με την ΤΕΡΝΑ και η διαχείριση των απορριμμάτων να γίνεται από ενιαίο κρατικό φορέα διαχείρισης απορριμμάτων, χωρίς καμιά ανάμειξη ιδιωτών, χωρίς καμιά επιβάρυνση των δημοτών, που πρέπει να απαλλαγούν και από τη φορολογία των λεγόμενων ανταποδοτικών τελών. Ο φορέας αυτός με επιστημονικά κριτήρια θα κάνει τις χωροθετήσεις, θα επιλέγει τις μεθόδους διαχείρισης με προτεραιότητα τη διαλογή στην πηγή, θα σέβεται την υγεία των κατοίκων και το περιβάλλον.

Μόνο τότε οι Δήμοι είτε μόνοι τους είτε σε διαδημοτική συνεργασία θα μπορούν να προχωρήσουν σε διαλογή στην πηγή, σε ανακύκλωση, σε κομποστοποίηση, να έχουν έσοδα που θα διατεθούν για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών.

Όλες οι άλλες λύσεις στα πλαίσια αυτού του συστήματος έχουν στόχο την λεηλασία του λαϊκού εισοδήματος, με αποτέλεσμα και την καταστροφή του περιβάλλοντος.


Τρίπολη, 17 – 12 -2014