Ελλάς, Ρωσσία και Γεωπολιτική

- Άρθρο του Ν. Γ. Μιχαλολιάκου

Με αφορμή την επίσκεψη του Α. Τσίπρα στην Μόσχα

“…Με τα ρούχα αιματωμένα

ξέρω ότι έβγαινες κρυφά

να γυρεύεις εις τα ξένα

άλλα χέρια δυνατά.

Μοναχή το δρόμο επήρες,

εξανάλθες μοναχή.

Δεν είν’ εύκολες οι θύρες

εάν η χρεία τες κουρταλεί.”

Διονύσιος Σολωμός - Από τον Ύμνον εις την Ελευθερίαν

Οι δύο παραπάνω στίχοι του εθνικού ποιητού έχουν γραφεί πριν από δύο ολόκληρους αιώνες, αλλά παραμένουν επίκαιροι και όχι μόνον στις ημέρες μας. Στην διάρκεια της νεωτέρας Ελληνικής ιστορίας δεν ήταν λίγες οι φορές, κατά τις οποίες η Πατρίδα μας ευρισκόμενη σε “χρεία” κτύπησε τις θύρες των ξένων, αλλά χωρίς ανταπόκριση. Βεβαίως, ο ποιητής αναφέρεται και στους αιώνες της πικρής σκλαβιάς, αλλά και πριν απ’ αυτές όταν ο Ελληνισμός αναζητούσε την λύτρωση από ξένα χέρια, τα οποία αλίμονο, έστεκαν άπραγα για να μας βοηθήσουν και μας βοηθούσαν μόνον και μόνον τότε όταν τα συμφέροντά τους εξυπηρετούντο. Αλλά και πριν την Πτώση της Πόλεως δραματικές ήταν οι προσπάθειες της τελευταίας δυναστείας της Πόλεως των Κωνσταντίνων, των Παλαιολόγων, προκειμένου να έλθουν από την Δύση σαν σύμμαχοι οι Φράγκοι και οι Λατίνοι και οι άλλοι λαοί της Ευρώπης προκειμένου να αντιμετωπιστεί η τουρκική απειλή. Αλλά τελικά δεν έγινε τίποτε…

Είναι γεγονός ότι με την Ρωσσία τα πράγματα είναι κάπως διαφορετικά και εάν οφείλουμε την ελευθερία μας στο φιλελληνικό κίνημα στην διάρκεια της Επαναστάσεως του 1821 αυτό, το φιλελληνικό κίνημα, είχε βάση του και κίνητρο του τότε τον ρομαντισμό προς την Αρχαία Ελλάδα. Σήμερα αυτό το πράγμα δεν υπάρχει. Στην θέση αυτού υπάρχει η Ορθοδοξία και η κοινή θρησκευτική πίστη με την αυτοκρατορία της Μόσχας. Δεν φτάνει όμως μόνον αυτή… Όπως δεν έφτασε και στους αιώνες τους περασμένους, χρειάζεται και το κοινό συμφέρον, χρειάζεται η γεωπολιτική σύμπλευση.

Πριν δέκα περίπου χρόνια υπήρξε μία ειλικρινής, αλλά όχι αποφασιστική κίνηση εκ μέρους της ηγεσίας του Ελληνικού κράτους, προκειμένου να πραγματοποιηθεί μία γεωπολιτική στροφή προς την Μόσχα. Η προσπάθεια αυτή απέτυχε παταγωδώς, αποδεικνύοντας ότι δεν αρκεί η πολιτική βούληση της ηγεσίας όταν ένα ολόκληρο κράτος και οι μηχανισμοί του είναι διαβρωμένοι από μια ξενοκρατία με συγκεκριμένη ταυτότητα. Το σχέδιο του αγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρουπόλεως ήταν πράγματι πολύ σημαντικό και θα θωράκιζε κυριολεκτικά την Πατρίδα μας από τον εξ Ανατολών κίνδυνο.

Τότε πριν επτά ολόκληρα χρόνια έγραφα από την ίδια σελίδα της ίδιας αυτής εφημερίδας και τα παραθέτω γιατί η συνέπεια στην πολιτική είναι είδος εν ανεπαρκεία και πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι η γραμμή της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ παραμένει σταθερά. Διαβάστε λοιπόν τι γράφαμε 7 χρόνια πριν την πρόσφατη επίσκεψη του πρωθυπουργού της Ελλάδος Τσίπρα στη Μόσχα:

“Αρ. Φ. 641/7-5-2008

Ελλάς, Ρωσία και Εθνική Ανεξαρτησία Προς “εθνικόφρονες”: Μην ανησυχείτε! Δεν κινδυνεύει η εθνικά σας “ανεξαρτησία”. Που ποτέ δεν κινδύνευσε κάτι, που ποτέ δεν υπήρχε!

“Μέγα πολιτικό θέμα ετέθη για το κατά πόσον κινδυνεύει η εθνική μας “ανεξαρτησία” από τη νέα συμφωνία που υπέγραψε η κυβέρνηση με την Ρωσία για τον αγωγό South Stream. Κάποιοι εθνικόφρονες παλαιάς κοπής, που μας θυμίζουν την εποχή του ψυχρού πολέμου, όταν οι Τούρκοι ήταν καλοί γιατί ήταν αντικομμουνιστές, ανησυχούν τώρα μήπως η Ελλάς καταστεί προτεκτοράτο της Ρωσίας! Οι ίδιοι πολιτικοί κύκλοι, που δέχθηκαν αδιαμαρτύρητα την τουρκική επιθετικότητα για πενήντα ολόκληρα χρόνια εν ονόματι της ενότητος του ΝΑΤΟ, τώρα απέκτησαν εθνική… ευαισθησία! Μαζί με αυτούς ανησυχούν και οι Αμερικανοί, γιατί λένε ότι η συμμετοχή της Ελλάδος στον αγωγό South Stream είναι αντίθετη προς τα δικά τους ενεργειακά σχέδια και επιπλέον καταστά την χώρα μας υποχείριο της Μόσχας.

Ενώ όμως ανησυχούν για το South Stream, που θα περάσει από την Ελλάδα, δεν έχουν κανένα πρόβλημα για το τμήμα εκείνο του ιδίου αγωγού, τον Blue Stream, ο οποίος δίδει ρωσικό φυσικό αέριο στην Τουρκία! Γιατί δεν ανησυχούν;”

Αυτά πριν επτά χρόνια με την Ελλάδα τότε σε διαφορετική θέση κι όχι ευρισκόμενη όπως σήμερα στο έλεος των δανειστών τοκογλύφων και υπό την απειλή μιας ολοκληρωτικής καταστροφής της οικονομίας μας. Από τότε μέχρι σήμερα άλλαξαν πολλά και η Ελλάς ευρίσκεται σε ακόμη δυσκολότερη θέση. Όμως, δυστυχώς, από την επίσκεψη αυτή δεν προέκυψε τίποτε το χειροπιαστά θετικό πέρα από ένα γενικόλογο ευχολόγιο άνευ ουσίας. Γιατί αυτό; Η Ρωσσία από την πλευρά της δεν θέλει να διακινδυνεύσει τις σημαντικές οικονομικές σχέσεις της με την Ε.Ε. και κυρίως με την Γερμανία. Επιπλέον, το πλέον ανησυχητικό για εμάς, η Ρωσσία έχει αναπτύξει σχέσεις με την Τουρκία, η οποία Τουρκία, ακολουθώντας μία εθνική πολιτική, δεν υπηρετεί πιστά τις οδηγίες του υπερατλαντικού αφέντη. Έτσι καταντήσαμε στο σημείο να θεωρείται σαν επιτυχία η μελλοντική σύνδεση της χώρας μας με τον αγωγό φυσικού αερίου Ρωσσίας-Τουρκίας, μία σύνδεση η οποία θα κάνει ακόμη περισσότερο εξαρτώμενη την Ελλάδα από την Τουρκία!

Επιπλέον, η επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού δεν προσέφερε στην Ρωσσία τίποτε το σημαντικά διαφορετικό, αφού παραμένει ακέραιη η διασύνδεση της χώρας μας τόσο με τους αμερικανούς μέσω του ΝΑΤΟ και βεβαίως με τα οικονομικά συμφέροντα της Ε.Ε. Θα ήταν δυνατή μία γεωπολιτική σύγκλιση της Ελλάδος με την Ρωσσία και με δεδομένη τη συνεχώς κλιμακούμενη τουρκική απειλή;

Μη ξεχνάμε ότι την ίδια ώρα κατά την οποία η Τουρκία μας παριστάνει τον… φίλο, την Μεγάλη Παρασκευή μέσα στον Ναό της Αγίας Σοφίας προχώρησε σε μία πρωτοφανή πρόκληση όταν ιμάμης διάβασε το Κοράνι για πρώτη φορά μετά από 85 ολόκληρα χρόνια! Η επιστροφή των Οθωμανών είναι γεγονός και εάν δεν αντιδράσουμε η χώρα μας θα καταστεί μία στην πραγματικότητα επαρχία της Τουρκίας.

Για την τουρκική απειλή είχε γράψει στην “Θεωρία του Πολέμου”, ο Παναγιώτης Κονδύλης τα παρακάτω: “Πράγματι, ο μεγαλύτερος μελλοντικός κίνδυνος για την Τουρκία - και η μεγαλύτερη, αν όχι η μοναδική ελπίδα για την Ελλάδα- έγκειται στο ενδεχόμενο της ανάδυσης Δυνάμεων ικανών να συναγωνισθούν την αμερικανο-τουρκική επιρροή τόσο στον Καύκασο και στην Κεντρική Ασία όσο και στα Βαλκάνια. Μονάχα μια ισχυρή εθνικιστική και επεκτατική Ρωσία θα μπορούσε να αποτελέσει δραστικό φραγμό των τουρκικών φιλοδοξιών στα Βαλκάνια”.

Επαναλαμβάνω μετά ταύτα το ερώτημα: Θα ήταν δυνατή και συμφέρουσα για το Έθνος μας μία γεωπολιτική σύγκλιση με την Ρωσσία; Ανεπιφύλακτα απαντώ ναι!

Αλλά για να συμβεί αυτό χρειάζεται μία Ελλάδα ελεύθερη χωρίς δουλείες προς τοκογλύφους και μεγάλους αφέντες και μια τέτοια Ελλάδα δεν μπορεί να είναι παρά μόνο μία χώρα με ηγεσία Εθνική.



Ν.Γ. ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ
Γ.Γ. ΛΑΪΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ
ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΣ