Μεγαλόπολη: Γιατί βρωμίζετε τα όνειρά μας;

Γυναίκες   της  Μεγαλόπολης  εν  δράσει!!!!
Αυτό  είναι  το  δικό  μας  μοναδικό  σχόλιο
Μια  ανοιχτή  επιστολή,  μιας  ακόμα  γυναίκας   από  την  Μεγαλόπολη....
Την  αναρτούμε  αυτούσια
Τα  σχόλια  και  οι  σκέψεις  δικά  σας....
------------------------------------------------------------

ΓΙΑΤΙ ΒΡΟΜΙΖΕΤΕ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΑΣ;
Της Γ.Γ

Ο Τσώρτσιλ στον καιρό του έλεγε πως «πολιτική είναι η ικανότητα να παρουσιάζεις σήμερα τι θα γίνει αύριο και να εξηγείς αύριο γιατί δεν έγινε…». Προφανώς δεν άλλαξε τίποτα από τότε.

Είμαι 45 χρονών γεννήθηκα – μεγάλωσα και ζω στην Μεγαλόπολη..
Είναι η πόλη που αγαπώ και δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου να φύγει μακριά από αυτήν. Όλα τα όνειρα μου και οι ελπίδες μου είναι δω και θέλω να μείνουν εδώ…!!!!!
Από τότε που ψήφισα για πρώτη φορά έχουν περάσει σχεδόν 25 χρόνια και δυστυχώς κάθε φορά ακούω τα ίδια παραμύθια…

Οι αρχαίοι μας πρόγονοι έλεγαν, πως αρκούσε σ’ έναν πολιτικό μια θητεία, για να μπορέσει να δείξει το έργο του.
Οι νεοέλληνες σήμερα, δίνουμε δύο ακόμα και τρείς. αλλά αποτέλεσμα κανένα..
Όλοι τους ξεκινάνε τον αγώνα με το θα θα θα θα κάνουμε και στο τέλος της θητείας δεν δεν δεν δεν προλάβαμε…
Σκέπτομαι πως δεν είναι καθόλου τυχαίο, ότι οι αρχαίοι έλληνες έφτιαξαν τον Παρθενώνα σε 10 χρόνια κι εμείς σήμερα παλεύουμε 35 χρόνια για την συντήρηση του…

2014…. λίγες ημέρες πριν τις δημοτικές εκλογές και εμείς οι πολίτες αυτής της πόλης καλούμαστε να ψηφίσουμε και  να εκλέξουμε δήμαρχο..
Όλοι μας κάνουμε σχόλια θετικά η αρνητικά ανάλογα σε ποια παράταξη βρίσκεται ο καθένας μας και εμείς οι απλοί ψηφοφόροι ξεκατιναζομαστε…..
 και έχουμε ξεχάσει το ποιον πρέπει να έχουμε δήμαρχο…
Κάποιον παλιό και φθαρμένο η κάποιον νέο και άφθαρτο..?

Όλοι μας εδώ σε αυτήν την πόλη έχουμε τρέξει και αγωνιστεί και ψηφίσει και έχουμε δώσει στους πρώην και νυν δημάρχους διπλές και τριπλές ευκαιρίες… τι έκαναν; Τι πρόσφεραν;
Αυτό το λέω γιατί, ενώ εμείς τους πιστέψαμε και τους ψηφίσαμε αυτοί δεν είχαν γνώμη και αφέθηκαν να εξουσιάζονται από τους συμβούλους τους και να κατευθύνονται από τους εξουσιαστές τους…
Από τη μια μεριά ο νυν θα έπρεπε να γνωρίζει πως στα άγρια άλογα βάζουν κοντό χαλινάρι (Σοφοκλής).
Και από την άλλη η παρέα των τέως πως σε μια συμμαχία πάντα ο ένας κάνει το άλογο και ο άλλος τον καβαλάρη (Λένιν). Εγώ δεν έχω καταλάβει ποιος κάνει το άλογο και ποιος τον καβαλάρη…
Κύριοι που διαφεντέψατε τον τόπο μας μέχρι σήμερα, νομίζω ότι σας δόθηκε αρκετός χρόνος για να δείξετε τις (αν)ικανότητες σας.
Φτιάξατε κολλητούς και φίλους, οικογένειες ημετέρων και παιδιά. Σπουδάσατε στο εξωτερικό… Βολέψατε στα διόδια, Στο ΜΟΡΕΑ στις εταιρείες που ήρθαν να επενδύσουν για το «καλό» μας… Προσφέρατε έργο…
 Δεν μας είπατε όμως που είναι οι υπόλοιποι νέοι της πόλης;

Θα σας πω εγώ.
Τα υπόλοιπα παιδιά που ζουν στην πόλη παραμένουν στα αζήτητα. Άνεργα. Παιδιά ενός κατώτερου Θεού.  Ψάχνουν από δω και από κει για κανένα μεροκάματο να φτιασιδώσουν τη μιζέρια τους. Αναζητούν καμιά ψευδαίσθηση για να ξεγελάσουν τα όνειρα τους.
Κι εσείς, κύριοι δήμαρχοι του χθες, είτε ως δούρειοι ίπποι είτε ως σειρήνες, τους λέτε: ελάτε σε μας, «Ξανακτίζουμε τα όνειρά μας». Κάναμε λάθη, τους λέτε «Μαζί… αλλάΖΟΥΜΕ». Φρούδες υποσχέσεις...

Θα θυμίσω κάτι που είχε πει  ο Λινκολν.. «Η ψήφος είναι πιο δυνατή από την σφαίρα.
Με την σφαίρα μπορεί να σκοτώσεις έναν άνθρωπο. Με την ψήφο μπορεί να σκοτώσεις το μέλλον των παιδιού μας…».

Σε τούτες τις εκλογές δεν πρέπει να «τσιμπήσουμε» ξανά το τυράκι της υποσχεσιολογίας.
Δεν πρέπει να τους αφήσουμε να μας βρομίσουν άλλο τα όνειρα.
Πρέπει με αποφασιστικότητα και όραμα να περάσουμε στην ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ και επιτέλους, «να πάρουνε τα όνειρα σάρκα και οστά…»